XVII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina
- postludium
Niewiele się pomyliłem z typowaniu zwycięzców. Przypomnę moje typy: Kate Liu, Eric Lu, Charles Richard-Hamelin, a także Seong-Jin Cho i Yike (Tony) Yang.
A oto ostateczne ustalenia Jury:
I nagroda - 30000 euro i złoty medal oraz nagroda Towarzystwa im. Fryderyka Chopina za najlepsze wykonanie poloneza - 3000 euro
Seong-Jin Cho (Korea Południowa)
II nagroda - 25000 euro i srebrny medal oraz nagroda Krystiana Zimermana za najlepsze wykonanie sonaty - 10000 euro
Charles Richard-Hamelin (Kanada)
III nagroda - 20000 euro i brązowy medal oraz nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków - 5000 euro
Kate Liu (Stany Zjednoczone)
IV nagroda - 15000 euro
Eric Lu (Stany Zjednoczone)
V nagroda - 10000 euro
Yike (Tony) Yang (Kanada)
VI nagroda - 7000 euro
Dmitry Shishkin (Rosja)
Równorzędne wyróżnienia po 4000 euro dla pozostałych finalistów:
Aljoša Jurinić (Chorwacja)
Aimi Kobayashi (Japonia)
Szymon Nehring (Polska)
Gorgijs Osokins (Łotwa)
Nie przyznano nagrody Filharmonii Narodowej (3 euro) za najlepsze wykonanie koncertu.
Nagrody pozaregulaminowe:
- Nagroda dla najwyżej ocenionego uczestnika nie zakwalifikowanego do finału
10 000 USD (Fundator: Hindu Cultural Society-Matale)
Dinara Klinton (Ukraina)
- Nagroda im. prof. Zbigniewa Drzewieckiego dla najlepszego uczestnika reprezentującego Polskę, który nie został zakwalifikowany do finału
1 500 EURO (Fundator: Barbara i Zbigniew Fryderyk Drzewieccy)
Krzysztof Książek (Polska)
- Nagroda im. Edwina Kowalika dla najlepszego uczestnika reprezentującego Polskę, który nie został zakwalifikowany do finału
3 000 USD (Fudator: Barbara i Roman Popielakowie)
Krzysztof Książek (Polska)
- Nagroda dla uczestnika reprezentującego Polskę najwyżej ocenionego po drugim etapie
10 000 PLN (Fundator: Fundacja im. Barbary Zielińskiej)
Szymon Nehring (Polska)
- Nagroda za najlepsze wykonanie mazurków
10 000 zł i praca malarska (Fundator: Fundacja im. Barbary Zielińskiej)
Kate Liu (Stany Zjednoczone)
- Nagroda za najlepsze wykonanie poloneza
10 000 PLN i praca malarska (Fundator: Fundacja im. Barbary Zielińskiej)
Seong-Jin Cho (Korea Południowa)
- Nagroda im. Ewy i Włodzimierza Kamirskich dla najmłodszego finalisty
15 000 USD (Fundator: Włodzimierz Kamirski)
Yike (Tony) Yang (Kanada)
Oprócz tego przyznano wiele nagród — zaproszeń na koncerty w salach koncertowych całego świata.
Werdykt ten w swoich najistotniejszych punktach wywołał wiele komentarzy; wszystkie bez mała wszystkie podkreślały zbyt dalekie miejsce Kate Liu i nie włączenie do zdobywców nagród SzymonaNehrirnga.
Nasza witryna w pełni z tymi komentarzami się solidaryzuje. Oto one:
Prof. Marek Dyżewski (www.solidarni2010.pl):
Komentarz po I etapie Konkursu
Komentarz po II etapie Konkursu
Komentarz po III etapie Konkursu
Komentarz po przesłuchaniu finałowym Konkursu
Polskie Radio - Program II (podsumowanie w nocy 20/21 października 2015)
Polskie Radio - Program II (wypowiedź jurora prof. Piotra Palecznego 21
października 2015)
Można zatem, trawestując znaną opinię z "Gazette Musicale de Paris" z 25 marca 1838 roku ("Na pytanie, kto jest pierwszym pianistą świata: Liszt czy Tahlberg, odpowiedź jest tylko jedna: Chopin") - podobnie odpowiedzieć: było wielu wspaniałych pianistów na Konkursie, ale tylko Kate Liu była tą JEDYNĄ.
Nasza lista "rankingowa" wygląda następująco:
1. Kate Liu
2. Seong-Jin Cho
3. Charles Richard-Hamelin
4. Eric Lu
5. Yike (Tony) Yang
6. Szymon Nehring
Posłowie
Ferdynand Hiller we wspomnieniach o grze Chopina pisał: grając, "dawał tylko siebie i to w sposób szczególnie odrębny, […] Tak nikt nigdy klawiszów nie dotykał, w tak niezliczonych odcieniach i modyfikacjach nikt nigdy nie wydobywał dźwięków. Umiał połączyć granie rytmiczne - ze swobodą w sposób tak dziwny, że jego melodie wydawały się zawsze płodem doraźnej improwizacji i chwilowego natchnienie. Wszelkie względy o poglądy na zalety jego gry […] znikały, górowała myśl jedna: to gra Chopin. Nawet brak tej imponującej siły, jaką Thalberg i Liszt podbijali słuchaczy, stanowił u niego jeden wdzięk więcej. […] Zachwycał swą niepojętą tajemniczością".
Czyż nie jest to opis gry Kate Liu?
Opinie zacytowane wyżej w plikach mp3 znawców muzyki, w tym także jednego z jurorów - laureata III nagrody i nagrody specjalnej za polonezy na VIII Konkursie Chopinowskim w roku 1970 - prof., Piotra Palecznego, zdają się niedwuznacznie wskazywać na niesprawiedliwość werdyktu jury. Powiem więcej - to chyba największy skandal w całej historii Konkursów. Bowiem nigdy jeszcze nie przedłożono nad jedynie zjawiskową grę, najbliższą ideałowi stylu chopinowskiego - grę tylko doskonałą, wirtuozowską, ale dość pustą.
Dla mnie nie jest to zagadka. Ja rozumiem te kolejne nieporozumienia. Kto chce poznać mój punkt widzenia - niech zechce zajrzeć na stronę moich artykułów publicystycznych do tekstu:
Stanisław Olędzki, Jurorzy – krytycy, sprzeczność immanentna?
„Ruch Muzyczny” 10 grudnia 2000 nr 25 – Konkurs Chopinowski
Na marginesie Konkursu Chopinowskiego